barcelona filmleri

kışın vizyona giren barcelona filmimiz 'vicky, cristina, barcelona' ile bu şehrin kızlarına, havasına, suyuna, taşına, toprağına, yapısına, ressamına, mimarına, kaldırım taşlarına hayranlığım son hız sürüyor. bu şehre ilk kez bursa'nın bir yerel gazetesinin şehri tanıtması ile hayranlığım olmuştum. gaudi adlı mimarın yaptığı enfes bir apartman hala gözlerimin önünde.


birde şehirde geçen filmler var elbette ve konumuz bu zaten. konusu barcelona'da geçen filmlerden birisi gaudi afternoon.

her tür cinsel tercihin hüküm sürdüğü barcelona'nın dar sokaklarında geçiyor filmimiz. çocuğun babası artık kadın, annesi ise erkek. amerika'dan gelmiş bir çevirmen ve dedektifliğe soyunmuş marcia gay harden var, tüm olayı çözmeye çalışıyor ve sizi gaudi'nin enfes eserleri ile başbaşa bırakıyor.


ikinci filmimiz ise todo sobre mi madre, yani annem hakkında her şey. filmimiz madrid'te başlıyor, çocuğunu trafik kazasında kaybetmiş bir kadın, çocuğun hiç görmediği babasını bulmak için barcelona'ya gelir. babasını bulduğunda ise, onun, kadınları bile kıskandıracak bir güzelliğe kavuşan travestiye dönüştüğünü fark eder. ama bu herifin bir çocuğu daha vardır. hemde aidsden ölmek üzere olan bir kadından, hiç sevmediğim, filmde rahibeyi canlandıran penelophe cruz'dan. sanırım cruz'un ilk çıkış filmi, bu film.

bu iki filmi de izleyince barcelona'nın avrupa'nın eşcinsel başkenti olduğunu düşünmüştüm. hatta "gitti dağ gibi amsterdam" diye iç çekmiştim!

tabii bu işte büyük oranda suç franko'nun. bastırdığı tüm cinsel kimlikler onun ölümü ile açığa çıkmıştır. hatta bu ölümü kutlama faslı öyle bir noktaya gelirki tüm ispanya sokaklarda, kapı önlerinde, yani akıllarına her yerde sevişmişler. bu günlerin özel bir adı vardır, la movida.

vicky ile cristina'nın barcelona'da geçen hikayesi ise o coğrafyayı az buçuk bilen biri için yabancı gelmemiştir herhalde. küçük bir yaz kaçamağı, başka bir şey değil! beni asıl şaşırtan ise woody allen'ın artık tamamen new york dışına çıkması, hikayelerine avrupa'yı katması. o eskiden sadece new yorklulara film çekerdi. tüm filmleri new york'da geçer, los angeles'da geçen bir kaç sahnesini de noele denk getirir ve noel zamanı kar yağmamasını eleştirirdi! new york delisidir ve herşeyi new york için yapar. diğer şehirler ona göre sıradan, basit yaşam formlarının bulunduğu yerlerdir. özel bir barcelona filmi yapması güzel.

avrupa'nın liman şehirleri ilginç gerçekten. amsterdam, barcelona, venedik, hepsi de sanat, hepsi de özgürlük. yaşanası mı bilemeyeceğim, ama en azından gidip görülesi, en azından bir yaz..

biutiful'da ise hayat vicky cristina barcelona'daki gibi sürekli tatlı değil ve feci acı yanları var. bir film, acıyı gösterebildiği kadar gerçekçidir. işte bu film acıyı, pişmanlığı ve çaresizliği gösterebiliyor. ölümü, sıradan insanların ölümü gibi sıradanlaştırıyor. size barcelona'nın hiçbir güzelliğini göstermez. arka planını gözler önüne serer. sevgili yok, aşk yok, sadece gelecek endişesi var. gerçek barcelona bu filmdeki midir, yoksa hayatın tatlı sarhoşluklarını anlatanlarda mıdır? bu sizin ne kadar paranız olduğu ile ilgilidir. gerçekten güzel bir filmdir.

(bildiğiniz konusu barcelona da geçen filmler varsa eğer, bana bildiriniz)