neden?!

neden sorusu müsbet bilimlerde bir gerekliliktir. "neden dünya dönüyor?", "neden uçamıyoruz?" gibi soruları insanlar kendi kendilerine sormuşlar, araştırmışlar ve cevaplarını bizlere aktarmışlardır. bu aktarda kısmında kişisel tatmin de var aslında. "bakın lan süperin ben. 'hayat, evren ve herşey hakkında'ki sorunun cevabını bile biliyorum, ahada bu size kıyağım olsun" diyorlar işte.

peki ya insan ilişkilerinde? insanlarla ilişkilerimizde neden sorusunun bir anlamı var mı?

"ayşe/ahmet, neden beni terk ediyorsun?"

"sana ne, sebep söylemek zorunda mıyım? sadece istedim, bir neden söylemem gerekmiyor."

"lütfen ama, sana çok ihtiyacım var, bana tutunabileceğim bir dal ver!!!"

"başkası var, rahatladın mı şimdi!"

"yalan söylüyorsun, başkası olsa hissederdim!"

"!!!"

veya;

"bakkal amca, neden bana kazık atmaya çalışıyorsun?"

"paraya ihtiyacım var ömer, o yüzden."

"öyle desene amca ya, aa ayıp ettin!"

çok saçma oldu. bu cevabı duymaya ihtiyacınız var mı?

"ahmet, vakit tamam, seni terk ediyorum!"

"!"

"neden diye sormayacak mısın?"

"ben senin nedenlerine ihtiyaç duymuyorum. kendi yalanımı üretecek kadar zekiyim!"

insan ilişkilerinde geçmişe bakılmamalıdır. sürekli geçmişi düşünenler aslında o zamanları hiç yaşamamışlardır. pişmanlığın en büyük duygu israfı olduğu bu zamanlarda neden değil, sonuç önemlidir. sonuç belliyse eğer, nedenden bana ne!!!

"sonuç belliyse sevgilim
seni acilen terk etmeliyim
belki yarama tuz olur
beni terk etme nolur!"

şiir: hedonist kahraman ben