dede korkut hikayesi

kemal tahir'in devlet ana adlı mükemmel romanında cinli nefise karakteri, etrafına toplanan kızlara dede korkut hikayelerinden birisini ballandıra ballandıra anlatır, havva kızlarına akıl verir. dedim yazayım size de, hikayenin temeli neye dayanır bilmem, ama güzel. cinli nefise'nin ağzından kopya edilmiştir.

"oğlan, kızı alıcı kuş gibi kaptı, kaldırıp yatağa vurdu, koca tanrı yarattı demeyip yolup soyup bastırdı. önceleri nazlanıp istemeze vurup kaçınan kız, giderek oğlanın tadını alıp kızıp azıp bunca yılın ergen açlığı kabarıp doyması kalmayıp koşuldu. darısı hepimizin başına, hey avrat takımı, bunlar, böylece, ırağından yakınından sürtüştüler, gizli yerlerinden elleştiler, dil verip dil alıp emiştiler, üstte altta boğuşarak eziştiler. sönmez ateşlere girip çıkıp bunalıp gök yerlere batıp ayıp soluklanıp soluklanıp daldılar, otuz iki oyunu ve de yirmi bir düzeni ardı ardına ulayıp pes edene yuf" diye ant içip dilden elden belden düşene kadar uğraştılar. ikisi de inatlaşıp pes etmedi. halden düşüp biri sağa biri devrildi. kızdır aklı başına gelmesiyle, başladı çırpınıp yolunmaya... "bre kavat kızı anaaa... bunun tadı böyleymiş de, neden beri ere vermedin on birimde, on ikimde?.. neden beklettin on dördüme kadar?" diye sövdü, siydi, yemin içtki ki, ölene dek, helalık vermeye anası gavura..."