sibylline kitapları

iö 6. yy'lın sonlarına doğru cumae kentinin kahin rahibesi, roma'nın yedinci kralı, estrüsk kökenli tarquinius superbus'dan bir görüşme talep eder ve huzura çıkar. elinde tüm zamanların bilgeliğini içerdiğini söylediği 9 kitap vardır ve bunları kendince uygun bir fiyata satmak istediğini belirtir. ama kral fiyatı yüksek bulur ve almayı kabul etmez. kadın kızar ve elindeki 3 kitabı yakar. kalan 6'sı için yine aynı parayı ister. kral yine kabul etmez. kadın üçünü daha yakar. yine aynı fiyatı ister.
kadın kendinden son derece emin görünmektedir ve kralın en sonunda direnci kırılır. üstelik kral kitaplarda ne yazdığını da merak etmektedir. bir kez daha istediği fiyatı vermeye kitaplardan geriye kül kalacağını bildiğinden kadına istediği parayı verir.

daha kitaplara şöylesine göz attığında bile onların önemini kavrar. bu üç kitabı capitoline tepesindeki jupiter, juno ve minerva tapınaklarının yeraltındaki gizli odalarına koydurtur. artık kimse onlara elini sürmeyecektir, üstelik kitaplardan kimsenin haberi olmayacaktır. kitaplardan iki kişi sorumlu olacaktır.

çok sonra, cumhuriyet devrinde bu gözetimcilerin sayısı 15 olacaktır. onlara ancak çok ciddi kriz anlarında danışılabilecektir.

(capitoline)

yine rivayetlere göre bu kitapları satan kadını daha önce hiçkimse görmemiştir ve daha sonra da kimse görmeyecektir. başka bir rivayete göre ise delphi'den sonra en ünlü kehanet merkezi olan napoli'ye yakın cumae kentinin ünlü bir apollon rahibesidir. ünü de oldukça fazladır.

kitaplar, iö 83 yılında capitoline binasında çıkan yangında tamamen yok olduğu düşünülüyor. akabinde rahipler kitapları bu sefer kendileri, tüm ülkedeki kehanet sahibi rahibeleri de dolaşarak tekrar yazmışlar ve korumasını iyice sıkılaştırmışlardır. ama imparatır augustus, iö 12'de kitapların büyük bir bölümünü yeniden yokeder. başkalarının ellerindeki kopyaları yaktırır.

peki kitaplarda ne yazıyordu? öncelikle kitaplar latince değil, eski yunanca. kitapların sahibi olan kadın bir kahin olduğuna göre çok büyük ihtimal kehanetler barındırıyordu. üstelik bu kadın kahin geleneği ilk çağ anaerkil toplumlara kadar dayandığından o zamana kadarki bir dünya tarihi de kayıtlı olabilirdi. belkide gökyüzü olayları, madenler ve taşlar, dua ve ritüeller, şifalı bitkiler, tarımsal bilgiler, önemli dini ve resmi günler(!) de yazılıdır. ama kitaplar günümüze kadar ulaşmadığı gibi tek bir alıntı bile mevcut değildir. üstelik kitaplarda yazanın mı yoksa yazanın yorumunun mu kehanet olduğu ayrı bir tartışma konusudur. çünkü bir çok roma imparatoru bu kitapların gücünden çekinmiştir. ama yine de roma'nın yöneticileri, kitapların ellerinde olmasından dolayı kendilerine tanrıların büyük bir lütufda bulunduğuna inanmaktadırlar. ama kitaplarda yazanlar hangi durumlarda kullanılmıştır.

iö 496'da roma, latinlere karşı yıpratıcı bir savaşla yüzyüze geldi. üstelik kuraklık da vardı. kitaba başvurma gereği duydular. kitaptan çıkan yorumlar neticesinde asıl sorunun kıtlık olduğu görüldü. hemen demeter kültü(bereket tanrıçası) roma'ya taşındı. yazılanlara bakılırsa bir süre sonra tüm sorunlar çözülüyor. kitapların ele geçirilmesinden 300 yıl sonra bu kitaplardaki kehanet uyarınca, hannibal'e karşı üstün duruma gelmek için, pergamon kralına bağlı pessinus'daki kybele(ana tanrıça) kültü, rahibeleri ve kutsal nesneleri roma'ya aktarılır. palatine tepesine müthiş bir magna mater tapınağı inşa edilir. roma, hannibal'i yener. daha sonra çeşitli plep(halk) ayaklanmalarında bu kitaplara başvurulduğu söylenir. her seferinde yeni tanrıçalar roma'ya girer. mabedler yapılır ve ortalık yatışır.
sonuç mu? elden ele dolaştığı varsayılan bu kitapların, masonların en büyük hazinesi olduğu söylenir. rivayete göre 1000'li yılların başında, katolik roma'nın kıyımından kurtulan bir elin parmakları sayısındaki catharlar(güney fransa'da yaşayan düalist bir mezhebe inanan topluluk) bu kitaplarla beraber iskoçya'ya kaçarlar. oradan masonlara intikal eder. velhasıl kelam bu yazı burada biter.

(kaynak: fraternis - burak eldem)