yazıldığı gibi okunan bir isme sahip olan 'can' rambo!!!

vietnam filmleri, genel anlamda "yenildik ama ezilmedik" durumunun amerikan versiyonlarıdır. çünkü amerikan halkı için hayatta tek bir gerçek vardır: amerika napar eder ve kazanır.

vietnam, amerikalılar tarafından çoktan terk edilse bile, kahraman amerikan askerinin cesaretini ve özgüvenini, dolayısıyla kahramanlıklarını anlatmamak olmaz. gerçek hayatta süperman yoktur, ama bu kahramanlar vardır. tıpkı pulp fiction'daki çocuğa saatin teslim edilme sahnesinde de görebileceğimiz gibi. çünkü her amerikan askeri kahramandır ve tarantino bence alayına dümdüz gitmiş, dalgasını sonuna kadar geçmiştir. filmde eleman, babasından yadigar saatini çekik gözlülere(amerikalılar çekik gözlülere 'maymun', araplara da 'havlu kafalı' dermiş) kaptırmamak için kıçında taşır. çünkü orası tek güvenli yerdir ve dört nesildir saat aileye aittir! neyse, ben konuma döneyim, ama önce;

bildiğiniz gibi kurtlar vadisi'nde süleyman çakır, polat alemdar'a "can polat" şeklinde sesleniyordu. "can" lafının kavgalı dövüşlü dizi/filmlerde ne anlama geldiğini elbette senaristler biliyor. can, bildiğiniz "john" dır. tek bir gerçek can vardır, o da john rambo!

ben rambo serisinin ilk 2 filmini severim. üç afganistan'da geçmiştir. onu da islamcı geçmişimde, cemaat evlerinde, 'danimakarlı gelin' adlı nadide sanat(!) eseriyle beraber izlettiriyorlardı. dördün yüzüne bile bakmadım.

ilk filmde rambo savaştan sonra memleketine dönmüştür. ama ilk kez savaş kaybeden amerikan halkı, savaştan dönen askerlerine bozuk atıyordur. elbette rambo bu kızgın amerikan halkının gazını alacaktır! hem de tüm kasabayı havaya uçurarak! ama hepimizin bildiği gibi ilk kanı şerif döker! zaten rambo bu yüzden dellenmiştir. yoksa yapar mı öyle şey, efendi bir herif o!

ilk kanı akıtan şerifi amerika'da feci madara eden rambo, albayının hapishanede kendisine temiz çamaşır getirdiğinde başına gelecekleri az çok tahmin ediyordu. amerika'nın ona yine ihtiyacı vardır. zaten kendisinin hapishanede canı sıkılmıştır. 'macera olsun' diye işin içine girmeye karar verir ve kendini amerikalı girmemiş ormanların içinde bulunan bir amerikan esir kampında bulur. vietnamlı piçler amerikalı esirlere işkence yapmaktadır. götünde oğluna hediye edeceği saatleri taşıyan zavallı esirler isa'yı beklemektedirler. ama isa yerine rambo gelir. 30 mu 40 mı sayamadım ama bir dünya vietnamlıyı öldürür, kafalarını keser, ciğerlerini deşer, dillerini koaparır. üstelik bunları tek başına değil, kendisiyle beraber esir kurtarmaya gelen vietnamlı dişi bir rambo ile yapar. ama kız ölür. akabinde işte o sahne gelir çatar.

suyun içine mevzilenmiş olan rambo, slow motion ile suyun içinden çıkar. gözleri kararmış bir halde önüne gelen her türlü cılız düşmanı telef eder. bataklığı kan ve barsak cehennemine çevirir. bombalı oklarla düşmanları lime lime eder. akabinde kendi yarasını kendisi diker, gider avluda çamaşırını tıkar, yeni öldürdüğü tavşanın derisini yüzüp kendine şapka yapar, en sonunda o ünlü rambo bıçağının telif haklarını satın alıp dolara 'dolar' dememeye karar verir!

bu kendisi için minik, ama amerikan halkı için büyük savaştan bir kahraman olarak çıktığı halde artık amerika'ya dönmemeye kararlıdır. gider budist olur ve karmaya inanır! hatta olayı abartıp kamboçya'da tapınak yapmaya başlar. çünkü insanlara yardım etmek hala daha işine gelmemektedir.

üçüncü filmin sloganı müthiştir. tanrı affeder, rambo affetmez. kahramanımız hatırladığım kadarıyla biricik albayını kurtarmak için afganistan'a gider. ama afganlarla köşe kapmaca, ruslarla saklambaç oynamak için çırpınan bu kişi, kendisini hiç istemediği halde savaşın içinde bulur!

uzun süren geyik sahnelerden sonra heycan başlar ve tepesinde fıtı fıtı fıtı diye ses çıkartarak dönen dev gibi bir rus helikopteri olduğu halde, elinde ucu bombalı ok, at sırtında dört nala kaçmaktadır. kaçmakta mıdır? siz öyle sanın. afganistan'a gider gitmez turan taktiğini öğrenen rambo, sahte geri çekilme olayını icra etmiş ve birden cüneyt arkın misali numara ile at sırtında geriye dönmüş ve kanatlardan saldırarak ucu bombalı oku helikoptere yerleştirmiştir. tüm türkiye'nin yunanistan'a gol atmış kadar sevindiği bu sahne sonunda, başında bandanası, kollarından akan kan, ter ve pislik sayesinde namına nam, şöhretine şöhret katar.

dördüncü filmini seyretmeyeceğim, çünkü seni mazlumların yanında, haksızların karşısında duran halinle seviyoruz! unutma, ilk kanı onlar akıttı rambo, unutma bunu!!!