var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
düşüncemizin katlanması mı güzel,
zalim kaderin yumruklarına, oklarına
yoksa diretip bela denizlerine karşıdur, yeter! demesi mi?ölmek, uyumak sadece! düşünün ki uyumakla yalnızbitebilir bütün acıları yüreğin,çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!çünkü ölüm uykularında,sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.kim dayanabilir zamanın kırbacına?
zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
sevgisinin kepaze edilmesine
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
kötülere kul olmasına iyi insanın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kim ister bütün bunlara katlanmakağır bir hayatın altında inleyip terlemekölümden sonraki bir şeyden korkmasa,o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünyaürkütmese yüreğini?bilmediğimiz belalara atılmaktansaçektiklerine razı etmese insanı?bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:düşüncenin soluk ışığı bulandırıyoryürekten gelenin doğal rengini.ve nice büyük, yiğitçe atılışlaryollarını değiştirip bu yüzden.bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.
(shakespeare - hamlet)
ilet:
ytravisbickle@hotmail.com