turkish prison

billy hayes, imralı cezaevi'nin meşhur konuklarından birisidir. midnight express adlı kitabın da yazarıdır. anlayacağınız üzere filmde bahsedilen kişidir de. 1970 yılında vücuna sarılı 2,3 kg esrar ile yakalanınca önce 4 yıl, sonra yargıtayın cezayı bozması üzerine 30 yıl hapis cezası alır ve imralı'ya gönderilir. bir gece yarısı botla imralı'dan yunan adalarına kaçar. yazdığı hikayenin bir çok bölümünün uydurma olduğunu sonradan kendisi kabul etmiştir. ama aynı yıllardaki ziverbey köşkündeki hadiseleri bilince insan, işkence sahnelerinin abartı olmadığını anlayabilir.


filmlerden devam edersem eğer yılmaz güney'in duvar'ını seyretmek de kafidir sanırım. 83 yılında çekilmiş bu film. 12 eylül zamanı cezaevlerinde işkenceden bağıra bağıra insanlar öldürülüyor. çocuk cezaevinde geçer o film. çocuklar tecavüze uğrar, dayak yer, ellerini havaya kaldırıp başka cezaevine nakil için tanrıdan yardım isterler. billy gibi kaçamazlar elbet, isyan edip amaçlarına ulaşabilirler.

"burası dördüncü koğuştur benim ağbim. bak camları yoktur, kırıktır, ne bacası tüter, ne de sobası. her neyse benim ağbim, ver bir cigara zuladan, yanalım. burası dördüncü koğuştur benim ağbim, ikinci adresimiz. allahımızı sorarsan adı gardiyan cafer, lakabı kel onbaşı. peygamberimiz dersen o da ekipbaşı, her neyse benim ağbim, ver bir cigara zuladan, yanalım..."

ibrahim kaypakkaya'yı da bilmek gerekir elbette. yakalandıktan sonra ağzından laf almak için üç ay içerisinde tüm parmaklarını teker teker kesmişler, yaralarına tuz basmışlar, en sonunda ellerini ve ayaklarını bile kesip öldürdükleri bir insandır. kendisine yapılan her şeye rağmen konuşmamıştır.

gözaltında olmak, cezaevlerinde yatmak zordur elbet. tarkan'ın koskoca evinden bir kaç gram esrar çıkmış. devir değişti, devlet de değişti.

o yıllarda cezaevleri berbatın da ötesindeymiş. ama artık devir harbiden değişti, eski hapishaneleri de otel yapıyoruz, turizme kazandırıyoruz!