bir süreliğine sigarayı bıraktım

bugün

aslında düşününce artık sigara kokmadığımı fark ediyorum. ama yine de canım çok sigara çekiyor. iş yerinde fıldır fıldır dönüyorum sigara için. çay geldiğinde daha da bir özlemle bakıyorum bardağa. şu an yazarken bile canım sigara istiyor. biraz sabredeyim, sonra yeniden başlarım veya başlamam. bilmem, düşünmeyeyim şimdi bunu. dairede an itibariyle sigara içen tek kişi var 15 gün bırakabildiğini söyledi. 16 günlük bir rekor kırmak fena olmaz hani. kendisini tanımam, ama burcu sıdkısıyrıq okurken sigara içtiğimi sanıyorum. elim dudaklarıma doğru hareket edip sigarayı almaya yelteniyor. valla bak. onu okurken hep mi sigara içtim acaba, onu düşünüyorum şimdi.

dün:

önce kkb'ye girdim. ağzıma çubuk soktu ve burnuma ışık tuttu pis herif. boğazımla ilgili problemimi anlattım. fıs fıs verdi. akabinde darth vader'a sesi benzeyen o adamla ile bir alakam olmadığını, ama yine de sigarayı bırakmamı istedi. 4 gündür içmiyorum dedim. sonra dahiliyeciye gittim. her şey randevulu. sağlık sistemi harbi çok değişmiş. 2 yıldır bir sağlık kurumuna, rahat 4 yıldır da hastaneye girmemiştim. şimdi internetten sıra alıyorsun ve muayene oluyorsun. neyse, kadın dahiliyeci önünde muazzam bir kuyruk vardı. anlaşılan kimse karısını erkeğe elletmek istemiyor. benim randevu aldığım erkek doktora giden bile yoktu. hemen muayeneye girdim. neyse, sırtımı dinledi. röntgen istedi. akciğerimi inceleyecekmiş. en son fiziksel tıp ve rehabilitasyona gittim. bu branşı da ilk defa duydum. olayı anlattım. sigarayı bıraktığımı belirttim. kazak ve atlet yine çıktı. baktı baktı ve sağ omzumun bir kaç milim kısa olabileceğini söyledi. röntgen istedi. en sonunda röntgen için de sıra aldım ve çektirdim. dahiliyeci akciğerlerimin sağlam olduğunu söyledi. anlayacağınız hala sigara içmeye devam edebilirim. ciğerlerim sağlam çünkü. sadece bahar yerine güz geldiği için hava beni feci çarptı. fizikçi ise omzumda problem olmadığını, mekiği bırakmamı istedi. valla bak. yürüyüş yapmalıymışım. boyun ve bel kaslarımı güçlendirmem için ısınma harektleri yapmamı istedi. resimli örnekleri de verdi. biraz sırt omurlarım ilginç bir hale gelmiş. nasıl yani deyince tam bir açıklamada bulunmadı. kaslarımın sertleşmesi ona bu biçimi vermiş. bence sandalyeye oturmaktan oldu. anlayacağınız sigara içebilirim. ama dört gün oldu be, başlanır mı bir daha, emin değilim. evde biri tam, birisi de neredeyse tam 2 paket winston box var. soft her yerde bulunmuyor. insan son sigarasını soft içerdi bari. neyse, karşımda duruyorlar ve içmiyorum. istesem sigarayı bırakacağımı her zaman söylemişimdir ve gördüğünüz üzere şu an için bıraktım. sizi gidi iradesiz eşşekkeler sizi.

bir önceki gün:

bugün pazar. çok sinirliyim. hava soğuk ve elim sürekli cebime gidiyor. sigara arıyorum ve içmediğim aklıma geliyor. bir süreliğine bıraktım çünkü. yarın muayene olacağım ve sonuca göre içip içmemeye karar vereceğim. ama uzun yürüyüşler sigara olmadan yürünmüyor be. üstelik kardeşimin evine aynı hırsızlar ikinci kere girmiş ve bu sefer unuttuklarını almışlar. yeğenim olayı heyecanla anlattı.

daha da önceki gün:

bugün cumartesi ve sokakta sigara içen insanlar gözüme çarpıyor. yerde boş sigara paketleri var. eskiden insanların yüzüne bu kadar çok bakmazdım. şimdi gözüm sürekli sigara içenlerde. bir biraneye girdim ve dışarıda bira-sigara yapanlara gözüm takıldı. çok nefis bir ikililer. ama içmedim. en azından şimdi değil. bir süre daha dayanayım. akşam babam neden sinirli olduğumu sordu. sigarayı bıraktım demedim elbette. sana öyle gelmiş dedim. şimdi bıraktım desem ve tekrar başlasam daha çok kızar. evet sinirliyim ve daha tahammülsüzüm. sigara beni oldukça fazla gevşetiyor ve rahatlatıyor. içince insanlara daha az kızıyorum.

cuma:

sabah kalkınca canım hiç sigara çekmedi. ama işe gidince kolumu bile kaldırmakta zorlandım ve inanılmaz bir şey oldu. gidip iş yerindeki insanlarla konuşmaya başladım. sigarayı bırakmak beni sosyalleştirdi bir anda. bizim sekreterle dostoyevski ve rus romancıları hakkında konuştuk. çok fazla betimleme yapıyorlar. o da fark etmiş. sonra bizim mutemetle karşılıklı birbirimizle kafa bulmaya çalıştık. sinirli değilim. ama sürekli konuşma ihtiyacı çekiyorum. sanırım sigaranın en güzel yanı sizin asosyal yaşantınıza destek olması. hatta destekten ziyade bir parçası olması. sigara paketlerinin üstüne sigara sizi asosyalleştirir yazmaları gerekli. ayrıca muayene işi çok değişmiş. önce randevu almak gerekiyormuş. muayene pazartesiye kaldı.

perşembe:

sabah sabah göbeğimin iyice çıktığını söylediler. yanaklarım da şişmiş. akşam mekiğe başlamaya karar verdim. hatta bir süre rejim de yapayım. 2012'ye kadar yağlarımı aldıramayacağım nasıl olsa! neyse, öğlen oldu, akşam oldu ve mesai bitti. eve geldim. kendime salata yaptım. akabinde bir sigara yaktım. bu şu an için son sigaramdı. daha sonra mekik çekmeye başladım ve 40 deyince kendimi bıraktım. bırakmamla beraber kollarımıın yanlarına sancı girdi. geçer diye bekledikçe kollarımı hareket ettiremez hale geldim ve nefesim hızla kesildi. dışarı çıktım ve açık hava da iyi gelmedi. hırlaya hırlaya nefes alır hale geldim. o anda aklıma gelen şey arabanın bende kaldığı ve pederin gelemeyeceği. kardeşimi arasam şimdi olmaz. gerçi aramaya kalksam bile aramam imkansız. parmaklarımı oynatamıyorum ki. en sonunda neredeyse sürünerek kendimi banyoya attım ve sıcak suyu açtım. boylu boyunca yattım. sıcak su kaslarımı gevşetti ve nefesim düzeldi. ama daha sonra hem ayak, hem de el parmaklarıma kan hücum etti. resmen tüm damarlarım zonkluyordu ve ayağa kalktım, biraz yürüdüm. üzerimdeki ıslak elbiseleri çıkardım. kendime geldim. iki durumda da göğüsümde hiç bir ağrı, sızı ve sancı yoktu. kalp sağlam olmalı. 22 yaşında kalp krizinden ölen bir arkadaşım olmuştu çünkü. canım sigara istedi. pakete baktım ve bir süre içmemeye karar verdim. sonra onu görmeyeceğim bir yere kaldırdım. akşam oldu, gece oldu ve ben uyudum. yarın muayene olmaya hastaneye gideceğim. ciğerlerime baktırmam lazım. kaslarıma da.